Kiedy nastolatek potrzebuje pomocy?

• kiedy przeżywa dużo smutku i niepokoju, nie ma energii, ma trudności ze snem
• kiedy ma objawy somatyczne niedające się wyjaśnić za pomocą badań lekarskich 
• kiedy przeżywa coś trudnego – np. nieszczęśliwe zakochanie, odrzucenie przez rówieśników, stratę kogoś bliskiego – i nie ma z kim o tym rozmawiać
• kiedy odmawia chodzenia do szkoły i trwa to dłużej niż kilka dni
• kiedy odżywia się w sposób zagrażający zdrowiu (odmawia jedzenia lub objada się)
• kiedy się okalecza lub zgłasza myśli samobójcze
• sięga po używki (papierosy, alkohol, narkotyki) lub wydaje się uzależniony od Internetu
• kiedy przeżywa tak dużo silnych uczuć, że utrudnia to codzienne funkcjonowanie
• kiedy mówi, że potrzebuje wsparcia psychologa lub terapeuty

 

https://pracowniadialogu.pl/pomoc-psychologiczna-dla-nastolatkow/

Psycholog dziecięcy radzi – jak pomóc dziecku w oswajaniu lęku?

• Należy zaakceptować istnienie lęku i pozwolić dziecku na jego przeżywanie (nie bagatelizować ani zaprzeczać jego uczuciom). Jednocześnie pokazywać, że lęk można przezwyciężyć,

• Opowiadać o tym, czego My baliśmy się jak byliśmy mali. Podkreślać, że każdy z nas czegoś się boi,

• Rozmawiać z naszym dzieckiem o lękach i uczuciach. Przytulać, wziąć na ręce lub kolana, Dziecko potrzebuje w takich momentach poczuć się bezpiecznie. Powiedzieć: „Widzę, że się boisz” – dziecko potrzebuje, by nazwać konkretnie jego uczucia,

• Poszukać wspólnie optymalnie możliwych rozwiązań, sposobów poradzenia sobie z daną sytuacją,

• Mówić spokojnym i opanowanym głosem, zniżonym tonem głosu,

• Pozwolić naszej pociesze przez jakiś czas na unikanie sytuacji budzącej lęk. Następnie powoli pomagać oswajać się z nią,

• Podkreślać mocne strony dziecka – w tym czym jest najlepsze, wzmacniać jego poczucie własnej wartości,

• Przypominać dziecku sytuacje, w których zachowało się dzielne i pokonało swój strach,

• Sami musimy wierzyć, że nasze dziecko sobie poradzi!

• Mierzyć lęk – powiedzieć dziecku, żeby określiło swój lęk w skali 1-10, porównywać – wczoraj bałam się więcej, dziś mniej etc. – dziecko zyska poczucie sprawstwa i kontroli

• Polecić dziecku aby zamknęło potwora czy obawę w pudełku i „wysłało” w wyobraźni w kosmos lub dać mu wymyślone narzędzie do walki, np. „zatrudnić supermena”… zależy to od wieku dziecka, jak również jego i Twojej wyobraźni

• dobrze lęki oswajać poprzez bajki lub zabawę, w ten sposób dziecku łatwiej mówić o uczuciach, które mu towarzyszą oraz wyobrazić sobie jak można ten strach przezwyciężyć, np. poprzez odgrywanie scenek z sytuacjami wywołującymi lęk, w których dziecko mierzy się ze swoim lękiem i go pokonuje, czytanie bajek, w których dzieciom udaje się przełamywać strach

• narysować lub wyobrazić sobie „potwora” (lub to, czego się dziecko obawia) w zabawny sposób, aby przestał być taki straszny, pomoże to dziecku nabrać dystansu do sytuacji

https://rodzicielnik.pl/psycholog-dzieciecy-radzi-jak-pomoc-dziecku-w-oswajaniu-leku/

Jak zapytać dziecko „Jak było w przedszkolu/ szkole?”

Oto lista atrakcyjniejszych pytań o szkołę, na które odpowiedź nie będzie już taka oczywista. Może nie są doskonałe, ale mam kilka nawet jednozdaniowych wypowiedzi, które często prowadzą do ciekawych rozmów i zabawnych odpowiedzi. Dzięki nim poznaję też spostrzeżenia dziecka, jego myśli i uczucia na temat szkoły.

Pytania o to, jak minął dzień w przedszkolu/ szkole

1. Co było najlepszą rzeczą, która zdarzyła się dzisiaj w przedszkolu/ szkole? (Co było najgorszą rzeczą, która stała się dzisiaj w przedszkolu/ szkole?)
2. Powiedz mi, z czego się dziś śmiałeś/-aś?
3. Gdzie jest najfajniejsze miejsce w przedszkolu/ szkole?
4. Powiedz mi, jakie dziwne słowo dziś usłyszałeś/-aś?
5. Obok kogo siedziałeś/-aś podczas śniadania?
6. W jaki sposób pomogłeś/-aś dzisiaj komuś?
7. Wymień jedną rzecz, jakiej nauczyłeś/-aś się dzisiaj, a jakiej nie znałeś wczoraj?
8. W którym momencie w przedszkolu/ szkole byłeś/-aś dziś najszczęśliwszy/-a?
9. W którym momencie w przedszkolu/ szkole dzisiaj się nudziłeś/-aś?
10. Z kim chciałeś/-aś się dzisiaj bawić na przerwie, a nie miałeś/-aś okazji?
11. Opowiedz mi o czymś dobrym, co się dziś wydarzyło.
12. Jakie jest najlepsze miejsce na zabawę podczas przerwy?
13. Kto jest najzabawniejszą osobą w twojej grupie/ klasie? Dlaczego jest taki/-a zabawny/-a?
14. Jaki element podwieczorku smakował ci najbardziej?
15. Jakbyś jutro mógł na jeden dzień stać się nauczycielem, co byś zrobił/-a?
16. Powiedz mi o trzech różnych sytuacjach, w których użyłeś/-aś dzisiaj w przedszkolu/ szkole ołówka.
17. Jeśli do grupy/ klasy przyleciałby statek kosmiczny, kogo chciałbyś/-abyś, aby zabrał? Dlaczego?
18. Jeśli grałaby w szkole muzyka, jaką piosenkę byś wybrał/-a?

 

https://rodzicielnik.pl/psycholog-dzieciecy-radzi-jak-zapytac-dziecko-jak-bylo-w-przedszkolu-szko

Rozwijaj swój charakter poprzez sport

Aktywność fizyczna ceniona jest za pozytywny wpływ na zdrowie, kondycję czy sylwetkę. Często jest formą spędzania wolnego czasu. Rzadko jednak pamiętamy o zaletach sportu związanych z kształtowaniem cech osobowościowych. Prowadzenie aktywności ruchowej od najmłodszych lat uczy cennych wartości. O tym, jaki wpływ ma sport na charakter, opowiada Kacper Piechocki, libero PGE Skry Bełchatów.

W czasie treningów wyznaczamy sobie cele, które początkowo wydają się trudne do osiągnięcia. To wymaga od nas przekroczenia granicy swoich możliwości, wykazania się ogromną odwagą, wytrzymałością i siłą wewnętrzną. Kiedy ćwiczenia przynoszą spodziewane efekty, budujemy pewność siebie i podnosimy poziom naszej samooceny. Przekłada się to na życie codzienne. Dzięki wytrwałości, której nauczył nas sport, zaczynamy osiągać więcej i nie poddajemy się w dążeniach do obranych celów. Dzięki sukcesom sportowym odzyskujemy wiarę we własne siły. Zaczynamy postępować w myśl zasady "chcieć to móc". Błędy czy gorsze wyniki są naturalne na boisku. Pewni siebie wiemy, jak wysunąć wnioski i je poprawić.

Uprawiając sport, uczymy się samodyscypliny, czyli kontrolowania swoich emocji i zachowań nawet w sytuacjach, gdzie jesteśmy pod wpływem stresu. Podczas aktywności ruchowej poznajemy swoje wady i zalety, zaczynamy pracować nie tylko nad ciałem, ale i nad własnym charakterem. Regularne ćwiczenia motywują do działania i samodoskonalenia. Sport uczy systematyczności i organizacji czasu. Sami musimy wykazać się silną wolą i realizować wyznaczone harmonogramy treningów.

- Sport uczy pokory, cierpliwości, ale i determinacji. Pomaga w wielu dziedzinach życia. Zwłaszcza gdy wyznaczony cel jest ciężki do zdobycia i po drodze musimy zmierzyć się z wieloma trudnościami. Dzięki siatkówce doceniam ciężką pracę i ludzi, którzy wytrwale realizują swoje pasje oraz obowiązki - mówi Kacper Piechocki, zawodnik PGE Skry Bełchatów.

Aktywność fizyczna pomaga radzić sobie ze stresem. Dzięki świadomości swojego ciała, umiejętności regulowania oddechu czy technikom rozluźniania mięśni zawodnicy sportowi potrafią opanować nerwy i mierzyć się z porażkami. Sport pokazuje, że przegrywając, nie można się poddawać, tylko próbować jeszcze raz i szukać przyczyn niepowodzenia. Wyrabia samokontrolę i uczy panowania nad negatywnymi emocjami. Dzięki temu nabywamy pokory i potrafimy dystansować się od problemów także w życiu prywatnym.

Kolejną ważną wartością, jaką kształtuje w nas sport, jest współpraca z innymi ludźmi. Szczególnie widoczne jest to w sportach drużynowych, gdzie prawidłowa komunikacja i umiejętność pracy w zespole są niezbędne do osiągnięcia sukcesu. Współzawodnictwo pokazuje, jak z szacunkiem traktować innych oraz zrozumieć, na czym polegają kompromisy. Dzięki sportowej rywalizacji możemy nauczyć się wyrozumiałości i tolerancji do innych.

- Sport przekazał mi ważne wartości w życiu. Nauczył mnie wytrwałości w dążeniu do celu, pewności siebie, radzenia sobie w trudniejszych momentach życia. Warto pamiętać o zaletach aktywności sportowej, które kształtują nie tylko naszą sylwetkę, ale również nasz charakter - podsumowuje Kacper Piechocki.

http://www.psychologia.net.pl/serwis.php?level=1930&rok=2020

 

Powstał Telefon Wsparcia dla osób doświadczających stanów lękowych

Nowo powstałe stowarzyszenie działające na rzecz osób doświadczających zaburzeń lękowych takich jak nerwica, ataki paniki, wszelkie fobie jak agorafobia czy fobia społeczna, uruchomiło telefon wsparcia dla osób nimi dotkniętych.

 

Telefon czynny jest od poniedziałku do piątku w godzinach wieczornych, a rozmowy prowadzą psychologowie, którzy posiadają wiedzę i umiejętności aby rzetelnie wesprzeć, wysłuchać, poinformować i doradzać osobom doświadczającym lęku.

 

Uruchomienie telefonu wsparcia jest pierwszym projektem Stowarzyszenia Animo mającym na celu nieść pomoc osobom z problemami lękowymi coraz częściej występującymi w naszym społeczeństwie. Problemy te są nadal wstydliwe, często nierozumiane w bezpośrednim środowisku osób nimi dotkniętych, oraz bywa, że źle lub zbyt późno diagnozowane i leczone.

 

Dzwoniąc pod numer (22) 270 11 65 można całkowicie anonimowo otrzymać bezpłatne wsparcie i porady psychologa w kwestiach dotyczących diagnozy, leczenia oraz radzenia sobie z trudnymi stanami, objawami i doświadczeniami charakterystycznymi dla przebiegu szeroko pojętych zaburzeń lękowych.

 

Dla tych, którzy wahają się przed kontaktem telefonicznym dostępny jest również e-mail: psycholog@stowarzyszenieanimo.pl gdzie można uzyskać wsparcie psychologa w formie pisemnej.

 

Więcej o działaniach i formach wsparcia oferowanych przez Stowarzyszenie Animo, a także o przyszłych projektach, można dowiedzieć się na stronie internetowej: https://stowarzyszenieanimo.pl/ oraz na Fanpage'u na Facebooku pod adresem: https://www.facebook.com/StowarzyszenieAnimo/

 

 

http://www.psychologia.net.pl/serwis.php?level=1934

„Tytoń a zdrowe płuca” 
to hasło Światowego Dnia bez Tytoniu

Corocznie 31 maja obchodzimy Światowy Dzień Bez Tytoniu. Obecna kampania jest wyjątkową okazją do zwrócenia uwagi na kwestię negatywnych skutków czynnego i biernego palenia tytoniu oraz nakłonienia do zaprzestania używania wyrobów tytoniowych w jakiejkolwiek formie. W tym dniu zachęcamy do 24-godzinnego okresu abstynencji od wszystkich form konsumpcji tytoniu na świecie.

Kampania ma za zadanie zwiększyć świadomość na temat:

- negatywnego wpływu tytoniu na zdrowie płuc, od raka płuc po przewlekłe choroby układu oddechowego,

-  podstawowej roli, jaką płuca odgrywają dla zachowania zdrowia i dobrego samopoczucia.

Kampania jest swoistym wezwaniem do działania i zaangażowania jednostek samorządowych oraz sektora prywatnego w skuteczną politykę ograniczania konsumpcji tytoniu.

Tytoń a zagrożenia dla zdrowia płuc

Rak płuc. Palenie tytoniu jest główną przyczyną i odpowiada za ponad dwie trzecie zgonów z powodu raka płuc na świecie. Narażenie na bierne palenie w domu lub w miejscu pracy zwiększa ryzyko zachorowania na raka płuc. Rzucenie palenia może je skutecznie zmniejszyć: już po 10 latach od rzucenia palenia ryzyko zachorowania na raka płuc spada o połowę.

Przewlekłe choroby układu oddechowego. Palenie tytoniu jest istotną przyczyną przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Według danych Światowej Organizacji Zdrowia na POChP choruje co 10 osoba powyżej 40 roku życia. Choroba stanowi trzecią pod względem częstości przyczynę zgonów na świecie. W Polsce cierpi na nią blisko 2 miliony osób. Jedynie 20% przypadków zostaje odpowiednio wcześnie zdiagnozowanych i leczonych. Choroba polega na zwężeniu oskrzeli, które upośledza przepływ powietrza przez drogi oddechowe. Przyczyną zwężenia (obturacji) jest miejscowa reakcja zapalna i zmiany destrukcyjne, rozwijające się w płucach w wyniku narażenia na szkodliwe pyły i gazy, znajdujące się we wdychanym powietrzu. Objawami są m.in. bolesny kaszel i poważne trudności w oddychaniu. Rozpoznanie stawia się na podstawie badania spirometrycznego. Leczenie ma charakter objawowy. Należy podkreślić, że POChP jest chorobą nieuleczalną, a wszelkie działania lekarskie mają na celu spowolnienie procesu chorobowego i poprawę komfortu życia pacjenta. Ryzyko rozwoju POChP jest szczególnie wysokie wśród osób, które zaczynają palić już w młodym wieku, ponieważ dym tytoniowy znacznie spowalnia rozwój płuc.Tytoń zaostrza również objawy astmy oskrzelowej, które ograniczają aktywność i przyczyniają się do niepełnosprawności. Wczesne skończenie z nałogiem tytoniowym jest najskuteczniejszym sposobem na spowolnienie postępu POChP i wyciszenie objawów astmy.

Tytoń a zdrowie dzieci. Palenie przez matkę w okresie ciąży, a także narażenie ciężarnej na bierne palenie prowadzi do poważnych zaburzeń rozwoju wewnątrzmacicznego dziecka, m.in. zmniejszonego wzrostu i upośledzenia funkcji płuc. U małych dzieci, narażonych na bierne palenie, istnieje większe ryzyko wystąpienia i zaostrzenia objawów astmy oskrzelowej, zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli oraz częstych infekcji dolnych dróg oddechowych.

Szacuje się, że na świecie 165 000 dzieci umiera przed 5 rokiem życia z powodu infekcji dolnych dróg oddechowych spowodowanych biernym paleniem. Ponadto istnieje zwiększone ryzyko rozwoju przewlekłej obturacyjnej choroby płuc wśród dorosłych, którzy jako dzieci byli narażeni na bierne palenie.

Gruźlica. Palenie tytoniu zwiększa ryzyko przejścia utajonego zakażenia prątkami gruźlicy w aktywną postać choroby. Ryzyko to wzrasta z liczbą wypalanych papierosów i latami palenia. Aktywna postać gruźlicy, w połączeniu z paleniem tytoniu, przyczynia się do niepełnosprawności i śmierci z powodu niewydolności oddechowej.

Zanieczyszczenie powietrza. Dym tytoniowy jest szczególnie niebezpieczną formą zanieczyszczenia powietrza w zamkniętych przestrzeniach: zawiera ponad 7 000 substancji chemicznych, z których 69 przyczynia się do powstania raka. Bezbarwny i bezwonny dym tytoniowy może utrzymywać się w pomieszczeniu nawet przez pięć godzin. Zwiększa tym samym ryzyko upośledzenia czynności płuc, zachorowania na raka płuc i przewlekłe choroby układu oddechowego.

Walka z nałogiem może być trudna, jednak warto zmodyfikować styl życia i konsekwentnie zadbać o stan swojego zdrowia. Światowy Dzień bez Tytoniu jest świetną okazją na powstrzymanie się chociaż przez jeden dzień od konsumpcji wyrobów tytoniowych.

Nie pozwól, aby tytoń zapierał ci dech w piersi!

http://wsse.waw.pl/aktualnosci-i-komunikaty/aktualnosci/id-31-maja-2019-swiatowy-dzien-bez-tytoniu?zsS_2=4